Celem rocznego przedsięwzięcia było zwiększenie wiary w możliwości uczniów naszej szkoły w czasie warsztatów tworzenia ikon.
To trudne i ambitne wyzwanie dla uczniów II etapu edukacyjnego oraz uczniów klas gimnazjalnych stanowiło szansę wyzwolenia twórczej inspiracji pisania (malowania) ikony oraz poznania historiografii, teologii dzieła sztuki.
    Chętni uczniowie dochodzili do grupy w ciągu roku, zachęcani przez własnych kolegów do uczestnictwa w warsztatach, które były kontynuacją autorskiego projektu Katarzyny Gorzelak „Ugier jasny i siena palona- warsztaty pisania ikon", realizowanego najpierw do XII 2017 r. w naszej szkole, a następnie- na wyraźną potrzebę uczniów- do końca roku szkolnego. Uczniowie stali się uczestnikami alternatywnej formy spędzania wolnego czasu po lekcjach lub w trakcie pobytu w świetlicy szkolnej.
    Zajęcia odbywały się kilka razy w tygodniu w małych indywidualnych grupach kilkuosobowych. Wszystkich uczestników było 28. Każdy z nich wykonał co najmniej jedną ikonę. Dzięki poznaniu procesu tworzenia ikony zainteresowani warsztatami zwracali uwagę na wartość pracy, jej organizację i duże skupienie oraz precyzję, by osiągnąć końcowy etap.
    W II półroczu zaczęto realizować dodatkowy pomysł stworzenia galerii prac uczniowskich. Zaadaptowano szkolne pomieszczenie na ten cel. Uczniowie oprócz pisania ikon przygotowali prezentację multimedialną na temat warsztatu ikonopisa. Tworzyli akcesoria dekoracyjne do galerii. Składali album podlinników do pisania ikon. Zbierali wiadomości na temat metod pisania ikon. Powstały w ten sposób dwa zbiory wzorników ikon oraz informacji na temat symboliki, podpisów na ikonach, informacji o patronach imion. Ponadto młodzi artyści starali się umiejętności tworzenia, współdziałania w grupie przenosić na wszystkie swe czynności szkolne i domowe.
     Niektórzy zaangażowali w pisanie ikon nawet swych rodziców, kuzynów, znajomych, pracowników naszej szkoły; ci są obecnie na etapie zdobienia ikony; ściśle współpracując z opiekunem warsztatów, ale i własnymi dziećmi, od nich bowiem najwięcej mogą się dowiedzieć. Dyskretne skierowanie uwagi prowadzącej zajęcia miało dodatkowo na celu powiązanie warsztatu z życiem i niekiedy problemami ucznia. Indywidualne spotkania bądź te- w małej grupie- okazały się bardzo potrzebne i lubiane przez dzieci. Miały bowiem one szansę otwarcia młodych ludzi na rozmowę o zajęciach w szkole i w domu. Ponadto uświadamiały możliwość poszukiwania swego zainteresowania, pasji, celu w życiu, sposobu na rozwiązanie konkretnych trudności. Warsztat był więc metodą poznania dzieci, ale i szansą zaszczepienia w nich dokładności, precyzji, staranności, doświadczenia efektu synergii. Dzieci odkrywały pojęcie kultury w aspekcie tej osobistej, ale i duchowej, a także materialnej w postaci własnego rękodzieła. Poznały część dziedzictwa kulturowego. Zdobyły wiedzę ikonopisa oraz malarza, a tym samym człowieka twórczego, kreatywnego, myślącego o swoim życiu i dążeniu do określonych celów. Warsztat był też szansą zaistnienia młodzieży w środowisku szkolnym, promocji umiejętności i potencjału twórczego osób bez specjalnych zdolności plastycznych. Warsztaty skierowane bowiem były zarówno do osób, które z ikoną nie miały jeszcze do czynienia, jak i tych bardziej zaawansowanych, bo uczestniczących już np. w wakacyjnych warsztatach organizowanych dla młodzieży i dorosłych z gminy Dąbrówno. Stopień trudności był dostosowany indywidualnie do każdego uczestnika.
     Uczniowie zostali zachęceni do samodzielnego poszerzenia wiedzy na temat ikon, ich wystaw i ekspozycji w polskich kościołach i cerkwiach. W kontekście zbliżających się wakacji mogą mieć wyznaczoną trasę wędrówki z rodziną i bliskimi.
     Uczniowie zainteresowani warsztatami w szkole oraz zabytkowymi ikonami w cerkwiach i Muzeum Warmii i Mazur wzięli udział w październiku 2017 r. w wycieczce do Olsztyna przez Rychnowo. W kościele parafialnym w Rychnowie poznali ks. Krzysztofa Niespodziańskiego
i jego znakomitą galerię ikon.
    Liczba odbiorców warsztatu stopniowo zwiększała się – nawet do ostatniego tygodnia roku szkolnego. Istnieje nadal zapotrzebowanie wśród dzieci na tego typu zajęcia. Oczekują ich w przyszłym roku.
    Każdy uczestnik po zakończonych warsztatach otrzymał na własność jedną z dwóch ikon wykonanych samodzielnie podczas cyklu spotkań warsztatowych. Nie wszyscy dokończyli swe dzieła, planują realizować zadanie w przyszłości. Niektórzy uczestnicy zajęć w czasie wakacji planują wykonać szkic wybranego wizerunku (najczęściej patrona swego imienia), przenieść go na zagruntowaną deskę. Na niej napiszą (namalują) ikonę tradycyjną techniką tempery jajecznej. Zakonserwują przez smarowanie szelakiem i werniksem. Rękodzieło z pewnością przetrwa wieki i pozostanie trwałym śladem po jego twórcy.
     W czasie zajęć zawsze towarzyszyły uczestnikom rozmowy o tym, czym jest kanon sztuki sakralnej i jakie znaczenie symboliczne mają na ikonie gesty, kolory i odwrócona perspektywa. Uczeń pracował w swoim własnym tempie, przy wsparciu i wskazówkach prowadzącej warsztaty, poszerzając swą wiedzę w zakresie sztuki ikonograficznej.
    Jako podsumowanie warsztatów zorganizowano wystawę ikon w szkolnej galerii. Zapraszamy do obejrzenia dzieł sztuki naszych ikonopisarzy.

Katarzyna Gorzelak – inicjatorka warsztatu pisania ikon w szkole